Friedy

‘Geef mij maar een klussie dan komt de rest vanzelf’

Een groot deel van de week is Friedy van Eijk bezig mijn zijn vrijwilligerswerk.

Zeven maanden geleden is de 58-jarige Amsterdammer daarmee begonnen nadat hij ‘een tijdje slecht had gezeten’. Nu is hij happy.

Friedy, van huis uit dakdekker en loodgieter, doet wekelijks onderhoudsklussen bij het Groene Gemaal in het Sarphatiepark – ‘Zo heb ik daar pas een nieuwe kas opgebouwd. Dat was een werkje hoor’- helpt mee het krantje voor de Rivierenbuurt in elkaar te zetten en bezorgklaar te maken en gaat voor Voor Elkaar in Zuid op pad om klusjes te doen bij ouderen en mensen die minder valide zijn.

‘Ik doe alles wat in huis moet gebeuren en wat mensen zelf niet meer kunnen. Dat varieert van gordijnen ophangen, tv verplaatsen (omdat iemand niet steeds meer naar al die ellende wil kijken), een trekschakelaar weer in orde maken. En twee keer per week doe ik boodschappen voor een  meneer. ‘Die is behoorlijk eenzaam dus doe ik niet alleen de boodschappen, maar zetten we ons wekelijks ook aan het potje schaken.’

Friedy, de vrolijke afkorting van het officiële Godefriedus, is er happy mee. En dat is een periode wel anders geweest.

‘Alles waarvan ik altijd zei: Dat gebeurt me niet, is me gebeurd. Een verschrikkelijke hernia door mijn werk als dakdekker waardoor ik mijn werk moest opgeven en het overlijden van mijn moeder.

De laatste twee jaar van haar leven heb ik intensief voor haar gezorgd. Na haar sterven heb ik een tijdje slecht gezeten. Mede omdat ik ook niks meer te doen had.

‘Via de GGZ kwam ik in contact met Willy*, ze staat als Willy Welzijn in mijn telefoon. Zij heeft ontzettend haar best voor me gedaan. Volgens mij heeft ze geen idee hoe ze me heeft geholpen.’

Het fijne aan dit werk vindt Friedy niet alleen dat hij weer bezig is, maar ook de oprechte complimenten die hij krijgt.

‘Het is geen geslijm. Wat ik nu doe zie ik gewoon als werk, net zoals ik deed als dakdekker en loodgieter, alleen de reacties zijn anders. Je denkt toch niet dat mijn baas me belde om te zeggen hoe blij -ie met me was.’

Lastig aan zijn vrijwilligerswerk vindt Friedy als hem een klus wordt aangeboden voor alleen sociaal contact. ‘Dat is niet echt mijn ding. Ik weet dan al niet via de telefoon hoe ik moet beginnen. Geef mij maar een klussie en dan komt de rest vanzelf, want ik neem altijd de tijd voor een praatje en een kopje koffie.’

Friedy is blij met Voor Elkaar in Zuid. ‘Ik vind het een mooie organisatie met fijne en lieve mensen. In het begin moest ik wel een beetje wennen aan alle belangstelling en complimenten. Maar het is geen toneel. Het is gemeend en dan is het fijn om te horen.’

*Willy Koperberg is als participatiecoach in dienst bij GGZ in Geest. Haar functie wordt gefinancierd vanuit stadsdeel Zuid.

Meer mooie verhalen....

karlijn

‘Ali ooit weer helemaal loslaten? Nee, dat gaat wat mij betreft niet gebeuren!’

“Ik koos er bewust voor iets te willen doen voor iemand op leeftijd, iemand met meer levenservaring, en die waarschijnlijk anders denkt dan ik. Juist…

Lees verder
naomi

‘Terugkijkend is die nacht een bijzondere en verrijkende ervaring voor me geweest.’

“Ja, ik mag haar best een complexe en ingewikkelde vrouw noemen”, zegt Naomi Ehrlich (49) glimlachend over haar 101-jarige achternaamgenoot van Duitse afkomst, Maya. “Geduld,…

Lees verder
Evelyne

“Het liefst zou ik de héle Amstelkade in een bloemrijk ‘bijenlint’ veranderen!”

Evelyne Pelletier (61) is met recht een Amsterdamse Française te noemen. Ze ontvangt me hartelijk, betrekt me direct in wat klusjes, vertelt intussen enthousiast, en laat me…

Lees verder