‘Wat zij voor mij doen is echt onbeschrijflijk mooi!’

“Ja, ik wil met je trouwen, maar echt alleen als ik mag blijven werken!” Zo’n 60 jaar geleden was dat het antwoord van de nu 86-jarige Ali op het huwelijksaanzoek van haar man. Het kenmerkt haar zelfstandigheid en haar hang naar vrijheid. Plotseling hulpbehoevend worden vond ze dan ook echt moeilijk. Maar zodra ze de naam van haar vrijwilligster Karlijn noemt straalt ze van oor tot oor. ‘Onbeschrijflijk geweldig’ vindt ze de mensen en het werk van Voor Elkaar op Zuid!

Karlijn kwam in haar leven toen ze vorig jaar door een onbekende reden plotseling haar oriëntatie en geheugen kwijt was. Ze kan zich daar nog steeds weinig van herinneren. Er werd hulp geregeld en ineens was Karlijn daar. Dat klikte meteen, wederzijds. Karlijn deed haar boodschappen en bleef ook altijd graag nog even voor de gezelligheid. Inmiddels voelt Karlijn zo vertrouwd en fijn, bijna als een kleindochter. Ali kan inmiddels weer meer zelf en ze wil Karlijn daarom niet belasten als het niet echt nodig is. “Ik weet zelf hoe het is om een baan te hebben. Dan wil je daarna gewoon naar huis, en zij heeft ook nog een leven met man en hond.”

15 Jaar geleden overleed Ali’s man plotseling. Het gemis lijkt de laatste jaren steeds sterker te worden. Samen hebben ze heel wat mooie reizen gemaakt. Na zijn overlijden besloot Ali het leven meteen weer op te pakken en te blijven doen wat ze daarvoor altijd samen deden. Die mentaliteit, dat doorzettingsvermogen, dat zit in alle vrouwen binnen haar familie. Als kind deed zij aan wedstrijdzwemmen, en haar moeder en dochter deden dat ook. “Te leren doorgaan om te overwinnen, daar heb je dus wat aan in het leven.”

Ali’s oma, moeder en tantes overleden allemaal op jonge leeftijd. Dat zij zelf oud zou worden had ze dus nooit bedacht. Het had van haar ook niet gehoeven, maar mensen zoals Karlijn geven haar leven toch nog kleur en vreugde. “En weet je wat nou zo leuk is? Onze band is zó sterk dat Karlijn mij uitnodigde voor een etentje bij haar thuis. En ik kreeg zelfs een uitnodiging voor haar huwelijk! Práchtig vond ik dat.”

Het leven is soms roerig geweest, helaas ook de relaties met haar twee kinderen. “Ook groot verdriet moet je uiteindelijk accepteren om zelf verder te kunnen”, zegt ze dapper. Blij is ze met de hechte band met haar kleindochter. Ali prijst zich gelukkig met de lieve mensen die haar nu zo hartelijk hulp bieden. “Wat zij doen is echt ónbeschrijflijk mooi!”